Audeo dicere, inquit
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Audeo dicere, inquit. Itaque ab his ordiamur. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Equidem e Cn. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;
- https://www.floresta.cat/actualitat/agenda/audeo-dicere-inquit
- Audeo dicere, inquit
- 2018-09-21T11:07:12.119914+00:00
- 2018-09-21T13:07:12.119963+00:00
- Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Audeo dicere, inquit. Itaque ab his ordiamur. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Equidem e Cn. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Sed quot homines, tot sententiae; Quibus ego vehementer assentior. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Sint ista Graecorum; Duo Reges: constructio interrete. Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit?
Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur; Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Maximus dolor, inquit, brevis est. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.
Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Verum hoc idem saepe faciamus. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur?
Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Curium putes loqui, interdum ita laudat, ut quid praeterea sit bonum neget se posse ne suspicari quidem. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Hoc sic expositum dissimile est superiori.
- Quan 21/09/2018 de 11:07 a 13:07
- Afegeix un esdeveniment al calendari iCal